Շատ մարդիկ այն համոզումն ունեն, թե իրենք կարող են Աստծուն ինչպես հարկն է ծառայել և պաշտել, եթե ըստ պատշաճի չհարգեն ու չընդունեն Նրա սպասավորներին՝ քահանաներին, ում Տերը ինքը կարգեց՝ որպես աստվածային շնորհների տնտեսներ և մատակարարներ:
Մարդը իր սերունդների մեջ փնտրում է իր դրախտը: Աշխարհ է գալիս մեկը, ով կարծես թե չկար ու եղավ, և բերում է իր հետ մի բան, որ մի ժամանակ կար, բայց կորսվեց:
Հորդորում է Տերը իրենց կյանքը համատարած հոգսի վերածող մարդկանց՝ հետամտեք Աստծո արդարությունը, որպեսզի ձեր առջև բացվի Աստծո ողորմության դուռը, որովհետև այդ դռան միակ բանալին Աստծո արդարության հանդեպ նախանձախնդրությունն է:
Հոգևոր խելք է անհրաժեշտ սեփական անձը քննելու համար, քանզի, ինչպես տեսնում ենք առօրյայում, խելագարի վարք են դրսևորում միայն ուրիշների գործերը քննողները, որոնք միաժամանակ լվանում են ոմանց ոսկորները, ոմանց` ուղեղները:
Մեծ տոնը, որի մասին հիշատակում է ավետարանիչը, Տաղավարահարաց տոնն էր: Այն նվիրված էր Եգիպտոսից` ստրկության տնից, հրեաների դուրս գալուն և Ավետյաց Երկիր ուղևորվելուն:
Մեղքի համը ճաշակած և աստվածային շնորհներից զրկված մարդը հայտնվեց մեղքի ստվերի` մահվան ճիրաններում: Այդ իսկ օրվանից սկսեց թաքնվել Աստծո ամենատես աչքից, որպեսզի Նա չտեսնի իր մերկությունը:
Դեկտեմբերի 17-ին տեղի ունեցավ ՌԴ-ի և Իրանի Իսլամական հանրապետության արտաքին գործերի նախարարների համատեղ մամուլի կոնֆերանսը:
Արաքչին, իմպերատիվ շեշտադրմամբ հայտարարեց, որ Հարավային Կովկասում ոչ մի խնդիր չի կարող լուծվել տարածաշրջանից դուրս գտնվող որևէ պետության միջամտությամբ ու ցանկությամբ...